Brachypelma Albopilosum

Brachypelma albopilosum jest znana ze swojego "łagodnego" temperamentu. Pająk jest powolny i nie wykonuje zwykle gwałtownych ruchów, ani nie biega też zbyt szybko. Żeby być całkowicie szczerym, dodam, że sytuacja ta zmienia się diametralnie podczas polowania. Wielu hodowców, którzy do tej pory znali ptasznika kędzierzawego, jako powolne zwierzę zmieni zdanie, kiedy zobaczy, z jaką szybkością i precyzją atakuje ono swą ofiarę. Jego łagodność jest też jednym z powodów, dla których zwierzę to stało się tak popularne. Bez obaw możemy manipulować w jego terrarium "gołymi" rękoma, bez obawy o ukąszenie. Pokąsania przez te pająki zdarzają się niezwykle rzadko i osobiście słyszałem może o dwóch przypadkach ukąszeń. W razie niepokoju i stresu, pająk stosuje swą taktykę obronną: wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Cały "proces" polega na tym, że zwierzę energicznie pociera odwłok tylnymi odnóżami, dzięki czemu w kierunku napastnika zostaje uwolniona "chmura" małych i ostrych włosków, które wbijają się w skórę, nozdrza, czy oczy napastnika, powodując u niego silne swędzenie/pieczenie i odczyn zapalny. Efekt jest natychmiastowy i daje ptasznikowi czas na ucieczkę. Jad tego gatunku nie został jeszcze dokładnie zbadany, ale powszechnie wiadomo, że nie jest on niebezpieczny dla człowieka, chyba, że ofiara ukąszenia jest alergikiem. Dokładniejszy opis możliwych skutków opiszę w sekcji "Jad".