Brachypelma Albopilosum

Mimo niesłychanej popularności tego gatunku w hodowli, ptasznik ten został sklasyfikowany dosyć niedawno przez Valeriego w 1980 roku. Warto tutaj dopowiedzieć, że mimo tak krótkiego czasu, który upłynął od odkrycia pająka, gatunek ten stał się terrarystycznym "przebojem" handlowym, gdyż samice kędzierzawca potrafią złożyć w jednym kokonie od 100-800, a czasem nawet do około 1000 jaj. Najczęściej spotykany w hodowli ptasznik. Z faktu, iż jest bardzo łagodnie usposobiony, jest często wybierany jako pierwszy ptasznik w hodowli. Jest to gatunek objęty CITES, dlatego jeśli wiemy, że nasza samica złożyła kokon i będziemy chcieli sprzedawać młode tego gatunku, trzeba mieć zaświadczenie o urodzeniu w niewoli, które wystawia weterynarz powiatowy. Jad B. albopilosum składa się z toksyn białkowych, który jest porównywalny z jadem pszczoły, dlatego też nie stanowi zagrożenia dla człowieka. Jednak osoby uczulone, mogą wpaść w wstrząs anafilaktyczny, który może pociągnąć za sobą bardziej negatywne skutki. Po ugryzieniu najlepiej jest wypić wapno i udać się do lekarza. Ugryzienie przez tego ptasznika, zdarza się równie rzadko, co wcale, ptasznik ten jest z natury bardzo płochliwy i woli uciec do nory, niż ukąsić. Ptasznik broni się wyczesując włoski parzące z odwłoka.